Czy ktoś jeszcze pamięta gawędę o pijanym rolniku, co to zaorał jakiś kawałek drogi powiatowej? Nie wiem czy była to prawda, ale pamiętam, że był z tym ubaw co niemiara i równie wielki ambaras z powodu upojonej wsi polskiej, a ciemnej. Zabawa zabawą, a wstyd wstydem, mnie zaś zastanawiało jakiej marki był ten niesamowity traktor? Z jakiej stali był ten pług? Z czego zrobiony był ten obrócony w skibę asfalt?

To, że gwiazdy, robią sobie zdjęcia z napisem wolne krowy już pewnie nie dziwi nikogo. Tym razem aktywność ludzi znanych z, nomen omen, wybiegów nie jest manifestacją walczącego feminizmu z maskulinizmem i seksizmem. Nie jest to też ironiczny wyraz dezaprobaty dla dotacji bydła. Rzecz idzie o wolność i życie krów. Naprawdę. Nie tam zaraz wszystkich krów. Na to autochtoni, którzy z firmamentu wyglądają jak oracze asfaltu, nie są, na razie, przygotowani.

Otóż pewien taki z gminy nagle sławnej Deszczno, zaniedbał gospodarskich obowiązków wobec swych zwierząt. Ponoć w chorobie czy też z innej przypadłości zapomniał o swojej rogaciźnie i zostawił ją na pastwisku. Nie swoim pastwisku i to na całe lata. Nie za bardzo to ogarniam, ale może dlatego, że jestem miastowy na wsi. Otóż moi sąsiedzi pamiętają o ostatniej kurze w swym gospodarstwie. Znają ją nie tylko z piór, ale z bogatego wnętrza, które je wypełnia: ta niezgodna, ta charakterna, ta ciekawska, a ta … o panie, ta to jest prawdziwa fleja. Jeśli któraś zginie, poniesiona przez lisa albo kunę, rozpamiętywania o niej nie ma końca. Wtedy dopiero okazuje się jak wielką sympatią była darzona. Nawet ta ostatnia fleja. Jeśli któryś z gospodarzy niedomaga, no na przykład jest chory, co się zdarza ludziom nie tylko w miastach ogarniętych smogiem, to oporządza inwentarz jakiś totumfacki, bo tu na wsi to się żyje w kupie. Zwykle jest to bliższa lub dalsza rodzina. Jakiś krewny się znajdzie, a w najgorszym przypadku sąsiad. Jeśli zaś gospodarz stary i bezpotomny to stwory (tak się pieszczotliwie nazywa zwierzęta gospodarskie) po prostu sprzedaje. Ale pozostawić bydlątka same sobie? Toż to grzech i strata. Tak sobie myślę, że tenże hodowca z gminy Deszczno to musi być jakiś dziwok, albo nieswój. Może słup, czego również nie wykluczam. Mniejsza z nim, choć na takie zaniedbanie zwierząt jest po prostu paragraf.     

To bydło żyło sobie, przez co najmniej kilka lat (może nawet kilkanaście), w stanie dzikim, na terasach zalewowych ogromnego zakola lewego brzegu Warty, w pradolinie Warszawsko-Berlińskiej, niedaleko strażnicy i klucza królestwa Gala Anonima czyli Santoka. Obecności stada sprzyjała rozległa dzicz podtapianych i zalewanych użytków zielonych rezerwatu przyrody Santockie Zakole. A że stado mnożyło się, niekolczykowane i bez paszportów, szybko stało się pozasystemowe. Może byłoby tak i nadal, z korzyścią dla samego rezerwatu, którego łąki winny być spasane, ale niestety nieupilnowana krowa cudzego nie uszanuje.

Rozmiar szkód, które powodowały zdziczałe krowy na polach, łąkach i w ogrodach zaczął doskwierać całej okolicy. Miejscowi hodowcy bydła musieli dbać o to by ich dobytek nie miał kontaktu z tymi nieprzebadanymi. Doszło do tego, że nie można było bydła „systemowego” wypędzać na pastwiska, bo nie był znany stan zdrowotny dzikich krów. Były ponoć wypadki na drogach z udziałem tych zdziczałych zwierząt i akty terroru oraz przemocy na mieszkańcach i turystach. Aż dziw, że trefny właściciel nie dostał po ryju od sąsiadów lub, że dom mu ogień nie zajął, co niby dobrze świadczy o zmianach obyczajów na wsi. No nie wiem. 

To co dostawał, to urzędowe wezwania i ponaglenia o opiekę nad stadem, w tym kolczykowanie oraz zabiegi weterynaryjne. Dostawał także ostrzeżenia i groźby kar, ale przez lata niewiele sobie z tego robił. Bydło rozmnożone poza systemem, nieujęte w księgach i bez metryk, nie było już faktycznie jego, a że „uwolnił” zwierzęta i opierał się opresyjnej władzy urzędników to był gotowym materiałem na bohatera - antysystemowca. Ba, ekologa nawet, co to tak umiłował zwierzęta, że oddał je naturze.

Wystarczyłoby jedno zdjęcie krowy potraconej przez samochód lub konającej wskutek złamanej kończyny albo zamarzłej, by ta bajka o wolnych krowach oraz ich dobroczyńcy obróciła się przeciw niemu. Tak się jednak dziwnie nie stało. Zamiast tego w mediach pojawiały się milusie cielaczki i cielne krówki, żyjące samopas w świecie podzielonym przez uzurpatorów na kwatery, ogrodzone drutem elektrycznego pastucha, a ograniczonym normą i prawem. W takim świecie nie ma już miejsca dla krów bez kolczyków i paszportu, bez ksiąg rejestracji. To wszystko wprawdzie części Systemu Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt, który został wprowadzony w Polsce w zgodzie i obowiązku, wynikającym z przynależności do Unii Europejskiej, ale akurat tego nasze gwiazdy świadome pewnie nie są. Wszak UE jest obiektem tylko westchnień i wzorem wszystkiego co najlepsze.

Nad Systemem czuwa Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Na ostatni dzień kwietnia tego roku obejmował on 6 623 506 sztuk bydła. Oczywiście bez zdziczałych krów z gminy Deszczno. Te pozbawione od lat opieki gospodarza i opieki weterynaryjnej, co mogłoby być przedmiotem ekscytacji różnych organizacji ratowania zwierząt, ale dziwnie nie było, znalazły się w kręgu zainteresowania urzędników. Ci, ostatecznie, nałożyli na właściciela obowiązek wybicia stada, chyba wiedzeni przerażającym scenariuszem zagrożenia dla całego rynku hodowli w Polsce, likwidacji ledwo odbudowanej populacji po szaleństwie choroby wściekłych krów, a może i obawą embarga na polską wołowinę.

Być może można było zrobić coś innego. Tak sobie kombinuję, że skoro po obcych gruntach wędrowały sobie krowy niezarejestrowane tzn. że były one niczyje, a wiec można było je oficjalnie odłowić, przebadać i wystawić na sprzedaż by zwrócił się koszt tych zabiegów. Gdyby zaś zjawił się na licytacji właściciel, tak jak niejaki Bilbo Baggins z Shire, to trzeba było mu wystawić fakturę za zniszczenia, które spowodował jego dobytek. Nie wiem czy można by tak postąpić, ale nie raz słyszałem mrożące krew w żyłach opowieści o bezwzględnych dla chłopów komornikach, zajmujących inwentarz i dobytek. Nasz „hodowca” nie poddał się jednak decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii, a wiec urząd dalej angażował, powołując się na ustawę o ochronie zwierząt, Wójta Gminy Deszczno, Wojewodę Lubuskiego, a wreszcie Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim.

Ponoć sąd stwierdził naruszenie praw zwierząt, ale dobrotliwie właściciela nie ukarał. Jednocześnie utrzymał w mocy obowiązek wybicia stada, który to w myśl przepisów został scedowany na państwo. Wojewoda Lubuski pozyskał na ten cel 350 tys. złotych z zasobów Ministerstwa Rolnictwa. Jeśli ktoś podzieli sobie 170-180 krów na wymienioną kwotę to przypominam, że rzecz dotyczy całego „przedsięwzięcia”, w tym badania, transportu i utylizacji, a nie tylko uśmiercenia Bogu ducha winnych zwierząt. Wszystko to przecież zgodnie z normatywami UE, wplecionymi w polskie prawodawstwo. No, ale to gwiazd nie interesuje.

Urzędowo-sądowy wyrok wybudził prozwierzece organizacje obrońców praw zwierząt, animalsów, zielonych, ekogospodarstwa i miastowych miłośników przyrody. Nie protestowali oni przed chałupą winnego znęcania się nad zwierzętami, a oburzyło ich postępowanie weterynarza i stanowisko sędziego wobec eksterminacji krów. Pojawili się chętni na ich przejęcie. Wydaje się, że nic prostszego, ale jednak nie. Bydło przed zalegalizowaniem i transportem trzeba przebadać, co kosztuje. Ci, którzy zgłosili chęć opieki nad krowami wskazują, że przecież jest ta państwowa kasa od ministra rolnictwa, a więc oni są gotowi ją ponieść (no może nie dosłownie). Nie owijając w bawełnę kasa państwowa ma trafić w postaci zdrowych i przebadanych krów w prywatne ręce. Zapał kolejnych ostudziło to, że przez brak paszportu o historii chorób, badań i leczenia, produkty zwierzęce dzikich krów nie mogą podobno trafić do obrotu. Co więcej, właściciel, który był zagrożony wyrokiem i zwrotem kwoty za „państwowe” wybicie stada, podobno podarował je organizacji Biuro Ochrony Zwierząt. Ono twierdzi, że na stadzie nie ciąży wyrok, bo zwierzęta są już ich. Czy można podarować krowy bez kolczyków, paszportów i ksiąg rejestracji? Pewnie nie. Bóg jeden wie kto i co podarował agentom tego Biura, bo ten właściciel to okazują się być bracia i do tego bliźniacy.

Na pewno nie można podarować nielegalnej hodowli i chyba dlatego, a mimo zapewnienia Biura Ochrony Zwierząt, wyłapanie części stada przez urzędników i zgromadzenie krów w zagrodzie rozsierdziło animalsów, zielonych, prozwierzaków i pokrewnych. Krowy urodzone na wolności miały sobie na wolności dokonać żywota. Powstało namiotowe miasteczko działaczy społecznych, którzy w dzień i w nocy pilnują krów, udzielają wywiadów, na bieżąco blogują i twitują. Stado dokarmiają i pilnują także pracownicy najęci przez Wójta Gminy Deszczno. Problem tak napuchł, że w ułaskawienie krów włączył się prezydent Andrzej Duda, prezes PIS Jarosław Kaczyński, no i sam minister rolnictwa Jan Krzysztof Ardanowski, ten sam co to wcześniej dał te 350 tys. złotych polskich państwowych. Może nie wprost, ale to ci mężowie stanu uczynili z urzędników kolejnych szczebli służb weterynaryjnych bezdusznych durniów (może i słusznie) mimo tego, że przecież stosowali obowiązujące prawo. O losie krów wypowiadają się już utytułowani stopniami naukowymi bioetycy, a na apele o wsparcie akcji ratowania krów odpowiedziały gwiazdy robiąc sobie zdjątka z kartonem o treści: wolne krowy. Wieloznaczna wymowa tego hasła i samych obfotografowanych wzbudza radochę gawiedzi i beka już się kręci. Jest tak jak z tym traktorzystą, co to przeorał drogę, bo był po prostu pijany. Większość ma pozostać na poziomie emocji i to wystarczy. Na refleksję, naukę, a przede wszystkim na zmiany nieporadnego systemu, nie ma co liczyć.

Czy naprawę nikogo nie fascynuje to, że przez kilka może nawet kilkanaście lat żyło sobie samopas i mnożyło się stado dzikich krów wtymkraju, co to ma ponoć zanieczyszczone wody i gleby, powietrze zapylone i przesycone dwutlenkiem węgla, deszcze zasiarczone i skwaśniałe, gdzie gatunki wymierają szybciej niż komuchy, gdzie lasu za mało, a murawy zarastają drzewami, gdzie kłusownictwo i złodziejstwo, gdzie deprawacja i odhumanizowanie, gdzie świadomość ekologiczna niska, a ciemnota czarniejsza niż dym z kominów.

Może w przyrodzie jednak nie jest tak źle, skoro krowom było tak dobrze?

 

Tu więcej o bydle: https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/handel-wolami-w-polsce/

 

 

źródło zdjęć: https://gazetalubuska.pl   

 

 

 

 

 

 

 

 

---

tagi: ochrona przyrody  ochrona środowiska  ekologizm 

	Greenwatcher
	20 czerwca 2019 11:03

61     2852    10 zaloguj sie by polubić